Jane Babirye was een flamboyante Ugandese dame die in de jaren 70 danseres was bij Parijse nachtclubs. Ze werd ziek en keerde terug naar Uganda. Tijdens haar opname in het ziekenhuis vond zij een baby, achtergelaten bij het toilet. De moeder meldde zich niet en het kindje werd aan Jane toevertrouwd. Ze noemde de baby Moses. Niet lang daarna werd er opnieuw een baby te vondeling gelegd in het ziekenhuis. Jane werd gevraagd om ook voor deze baby te zorgen. Ze nam meer kinderen onder haar hoede en kreeg in Jinja de naam ‘Mama Jane’.

Tijdens de burgeroorlog werd Jane met de kinderen uit haar woning gezet. Ze verbleef samen met de kinderen enige tijd in de buitenlucht onder de mangobomen. Idi Amin zette alle buitenlanders, voornamelijk rijke Indiërs, het land uit. Een van de verlaten woningen werd toegewezen aan Mama Jane en haar kinderen. De woning was in zeer slechte staat. Een lekkend dak, geen sanitaire voorzieningen, bedden of matrassen en bovendien was er geen eten. De kinderen bedelden regelmatig op straat. Na de burgeroorlog kwam vanuit Duitsland geld beschikbaar voor het bouwen van een nieuw groot weeshuis. De bedoeling was om daar kinderen onder betere condities op te vangen. Dit weeshuis kreeg de naam St. Moses, genoemd naar het eerste kind. Het weeshuis werd gebouwd aan de andere kant van de Nijl, zo'n 10 kilometer uit de stad. Bijna alle kinderen werden overgeplaatst naar St. Moses. Tijdens de vergadering waarin de constitutie werd vastgelegd kreeg Mama Jane een hartaanval en stierf.

Het verlies van Mama Jane was groot. Ook werd de opvangplek voor kinderen in het centrum van Jinja gemist. Regelmatig werden kinderen achtergelaten bij de politie of in het ziekenhuis en dan was er directe opvang nodig.

Opbouw Mama Jane Children Care Centre in de Jaren ‘90

Agnes Nabawanga, die bij de Ugandese raad voor de kinderbescherming werkte en het weeshuis al goed kende, werd gevraagd om de zorg voor de kinderen over te nemen. Agnes accepteerde de uitdaging en in 1989 werd het weeshuis nieuw leven ingeblazen, in het oude pand aan Gabula Road. Ter nagedachtenis van Mama Jane werd het weeshuis naar haar vernoemd: Mama Jane Children Care Centre.

Nog steeds hangt haar foto in de eetzaal. Jane blijft zo zichtbaar deel uitmaken van de Mama Jane familie.

Het pand van Mama Jane was oorspronkelijk van een Indiase familie. In 1995 bepaalde president Museveni dat Aziaten hun eigendommen mochten opeisen. De woningen waarvoor niemand zich meldde, werden eigendom van de regering. Bewoners konden de woning dan kopen van de staat.

Het pand aan Gabula Road werd niet opgeëist en moest gekocht worden. Dit was onbetaalbaar en het einde van Mama Jane dreigde. Met man en macht is geld bij elkaar gesprokkeld en is het gelukt om het gebouw te kopen en Mama Jane te behouden. Agnes noemde het een godswonder.

Mama Jane in de 21e eeuw

Agnes leidde Mama Jane jarenlang met veel liefde en kracht. Haar charisma, zorg en humor, in combinatie met haar strakke regels en overtuigingskracht, maakte haar een goede moeder voor de kinderen van het weeshuis. Zij was in heel Jinja en omgeving bekend en vaak kwamen mensen haar om raad vragen over allerlei kwesties.

Vanaf 2014 kreeg Agnes bij de dagelijkse leiding hulp van haar zoon Seith. Hij studeerde Sociale Wetenschappen en groeide op in Mama Jane. Hij leerde meedenken over de grote uitdagingen, zoals de beslissing van de Ugandese regering om weeshuizen in de toekomst te verbieden. Het doel is om kinderen niet in een instelling, maar in een ‘normale’ omgeving te laten opgroeien.

Mama Jane kreeg, als volledig Ugandees instituut, steeds een vergunning om kinderen op te mogen blijven vangen. Gelukkig maar, want deze opvang blijft hard nodig.

In april 2021 overleed Agnes. Een enorm groot gemis! Haar zoon Seith was bereid om de dagelijkse leiding over te nemen. Hierbij krijgt hij alle steun en hulp van de staf van Mama Jane en van zijn zus Christina.

Het bestuur en de trustees van het weeshuis staan ook volledig achter de aanstelling van Seith als directeur. Een groep van jong-volwassenen die opgroeiden bij Mama Jane zagen elkaar bij het afscheid van Agnes. Zij willen graag een rol spelen in het voortbestaan van Mama Jane en organiseren zich in een adviesraad voor het bestuur.